Luwr to jeden z najczęściej odwiedzanych zabytków Paryża. Rocznie zwiedza go nawet 10 milionów fanów sztuki. Muzeum Luwr zostało wybudowane w 1190 r., ale początkowo jego funkcja była inna – budowla była twierdzą obronną, którą po dwustu latach przekształcono w rezydencję królewską. Przed przeniesieniem do Wersalu była to siedziba ponad 20 władców Francji. Luwr położony jest w centrum historycznym Paryża i wchodzi w skład tzw. osi historycznej Paryża.

Jego pełna nazwa to Muzeum Luwru i Muzeum Sztuki Dekoracyjnej. Na przestrzeni wieków budowla zmieniła się diametralnie. Początkowo był to zamek warowny, przebudowany na rezydencję. Franciszek I w XVI w. zlecił jego przebudowę na pałac w stylu francuskiego renesansu, a jego dzieło kontynuowała Katarzyna Medycejska. Za czasów jej panowania powstała galeria łącząca z pałacem Tuileries. Nastęnie zbudowano wschodnia fasada ze słynną kolumnadą. Muzeum (Muséum Central des Arts de la Republique ) powstało tam w 1793 roku, a główne eksponaty stanowiły m.in. kolekcje władców, a potem łupy Napoleona. Za czasów Napoleona III powstaje tzn. Nowy Luwr, które ma charakter eklektyczny z przewagą elementów klasycyzujących.

Po drugiej wojnie część obiektu była oddana do użytku administracji publicznej, mieściły się tam m.in. biura Ministerstwa Finansów. W końcu Francois Mitterand przekazał cały kompleks na potrzeby muzeum. Gruntowna renowacja budynku miała miejsce stosunkowo niedawno, bo w 1981 roku. Muzeum podwoiło swoją powierzchnię do 6 ha, przez co stało się jednym z największych tego typu obiektów na świecie. Długość samego budynku wynosi wynosi aż 850 metrów. W 1983r. architekt Leoh Ming Pei zaprojektował ostatnie elementy budynku w obecnej postaci. Dodano wówczas nowe pomieszczenia pod dziedzińcem Napoleona. Główne wejście do Luwru jest łatwo rozpoznawalne dzięki szklanej piramidzie, która powstała w 1989 r. i ma tak samo wielu fanów, jak i przeciwników. Wzorowana jest na piramidzie Cheopsa. Niemal cała elewacja budynku pokryta jest dziełami rzeźbiarzy z czasów od XVI wieku do XIX, z czego przeważa XIX. Pałac posiada trzy skrzydła otaczające dziedziniec Napoleona.

Muzeum ma prawie 200 tys. metrów kwadratowych i zgromadzono tam ponad 380 tys. eksponatów, z których pokazywane jest ok. 35 tys. Reszta przechowywana jest w magazynach, wypożyczana jest innym placówkom lub pokazywana w ramach wystaw czasowych. Zbiory podzielone są na osiem działów. Można tam znaleźć dzieła sztuki greckiej i rzymskiej, skarby ze sztuki starożytnej Mezopotamii i Egiptu. Dalej malarstwo europejskie, rzemiosło artystyczne, rysunki i grafiki. Jedne z najcenniejszych eksponatów to Wielki Sfinks z ok.2000 p.n.e., stela z kodeksem Hammurabiego, posągi: Wenus z Milo, Nike z Samotraki, dzieła Michała Anioła i Leonardo da Vinci (m.in. Mona Liza), galeria egipska i galeria wielkich malarzy –Tycjan, Rubens, Rembrandt, Bosch, Poussin, Watteau i inni najznakomitsi malarze flamandzcy, holenderscy czy niemieccy.

Luwr ma też drugie muzeum znajdujące się w stolicy Zjednoczonych Emiratów Arabskich – Abu Dhabi.